Kadife İple Patchwork Battaniye....

Bu ördüğüm kaçıncı battaniye oldu bilmiyorum. Bu sefer kadife ipleri kullandım. Tunus işiyle dikdörtgen parçalar ördüm ve tığ ile birleştirdim.

 Yumuşacık ve biraz pahalı bir  battaniye oldu.

Bir yumaktan üç parça çıktı.



Bir Öğle Arası...

Bu hafta günler ne kadar yavaş geçti. Bir yandan taşınma sonrası ev yerleştirme, bir yandan iş yerindeki işler. Kendimi yorgun hissediyorum. İşyerimdeki  orman manzarası gerçekten dinlendirici, Eskişehir yolu ise hiç bu kadar  boş olmamıştır herhalde...

 Öğle arası iki seçenek var, ya yakındaki Avm'ler, ya da örgüm..

Ben örgümü seçiyorum..

Eski bir dantel modelini yünle örüyorum.

Yanında çayım. Yetmiyor, yine de kendimi iyi hissetmiyorum, bu kadar şehit haberi alırken mümkün mü?....

Büyük İnsanlık,,,

Kıyıya vurmuş bir çocuk ölüsüdür Büyük İnsanlık...Geldiği yerde tükenmiş büyük İnsanlık.Gideceği yerde yaşadığı şüpheli Büyük İnsanlığın.Yoksullarını aşağı atan acımasız bir leylektir kapitalizm...

Motif Battaniye Etkinliği....

Sevgili Nilgün'ün yaptığı Battaniye Etkinliğine aylar önce katılmıştım. Bugün yarın derken ancak bugün bloğumda yer verebildim. Motifimizi ve renklerimizi seçtik.Alize Diva'yı ilk defa kullandım.Bir ip delisi olarak bu ipe bayıldım. Renkleri, yumuşak örümü, parlaklığı harika, tek zor tarafı yumağı çok dağılıyor. Benim motifimin duruşu bu şekilde ... 

Haziran ayında Nesli'den gelen paketim.

Sevgili Nesli bana itinayla bir paket hazırlamış.

Keçe süslerim ayrı güzel. Güzel hediyelerin ve özenli çalışman için tekrar teşekkürler arkadaşım.

Tığ İşi Örgü Çantam...

Günler hızla geçiyor, ben örgülere devam ediyorum. Hep aklımda olan çanta örme fikri , sevgili Sercan'ın ördüğü çantayı görünce tekrar canlandı. Nako'nun fabrika mağazasından aldığım kalın koton bir iple 2 günde ördüm.

Örmesi çok keyifliydi. Sadece askı kısmını örmedim. Moda Çarşı'nın alt katındaki bir çantacıya sap yaptırdım.

 

Motif Battaniyem Bitti...

Sıcak, nemli bir Ankara sabahından merhaba,

Sıcak, yoğun ve koşuşturmayla geçiyor günler. Bir yandan işyerinde yaza yakışmayacak şeekilde artan işler ve toplantılar, bir yanda ev taşıma. Lojman sürem bitti ve yine ev arama, bulma derken zaman geçiverdi. Ama bütün bu karmaşada ve sıcakta bir sürü örgü ördüm, bluz diktim ve bol bol kitap okudum. Anladım ki sıkışık zamanlarımda daha bir üretken oluyormuşum...

Bugün bir kaç ay önce ördüğüm battaniyeyi paylaşmak istedim. Motiflerin ortasını bir arkadaşım ördü, dış kısımları ve birleştirmeleri ben yaptım ve Amerikadaki kardeşe hediye gitti.

Güllü Tutacaklar...

Bugün Ankara sıcak ve bulutlu. Haberlerde yağmur yağacağını söylüyordu. Yaz sıcaklarını hiç sevmem ama güneşi özledim. Sürekli kapalı bir hava da bana göre değilmiş. Günümü güzelleştirmek adına yine bir kaç ay önce ördüğüm tutacakları eklemek istedim bloğuma.Bunlardan örmeyi hep istemişimdir ama hiç fırsatım olmamıştı. Modelini nette bulunca hemen başladım. Gülleri annemin eski orlonları ile ördüm. Beyaz kısımları ise Kartopu Perle ile.

 

 Bununkinin gülleri ebruli lif ipiyle örüldü.

Toplu halde resimleri...

Yine kendime ebruli lif ipiyle ördüğüm lifim. Bu modeli çok sevdim ve bir de bebek battaniyesi ördüm. Onu da sonraki posta koyayım..

Sevgiyle kalın....

Günler Böyle Geçiyor İşte....

Günler alışmaya çalışmakla geçiyor. Nerede babamı hatırlatan bir şeyler görsem ya da hatırlasam ağlamak istiyorum. Sanırım ağlamak bitse de hissedilen hüzün hiç bitmeyecek...

Geçenlerde kafamı dağıtmak için  blogları gezerken Selma hanımın yaptığı dantel runnerı gördüm ve aynı modeli 5-6 ay önce ördüğümü hatırladım. Tembelliğimden resmini eklememişim. Şimdi ekleyeyim dedim ve karşınızda benim ördüğüm runner..

 Selma hanım modeli biraz değiştirmiş, bende biraz daha büyüttüm. İpim DMC Tranditions ve tığım 1,75 numara..

 Çok keyifli bir modeldi, benim gibi dantel örmeyi sonradan öğrenenler için bile kolaydı.

 Burada da daha detaylı resimleri var...

 Sevdiklerimizle, değer verdiklerimizle beraber güzel bir hafta sonu dileğiyle...

Babacığım...

İhsan GEREK  (1943-2015)

Ne kadar zormuş. Elim hiç gitmedi ama yazmak zorundaydım. Babamı 15 Mayısta kaybettik. Şeker hastalığı yüzünden son yıllarında çok çekti.

NURLAR İÇİNDE YAT BABACIĞIM....

Geçen Günler...

Günler bazen yavaş bazen de inanılmaz hızla geçiyor. Hayatımızda kayıplar yaşıyoruz, üzülüyoruz. Sonra her şeye inat hayatımıza devam ediyoruz güzeliyle, acısıyla kabul ediyoruz. Geçen ay büyük dayımı kaybettik, yaşlıydı, 87 yaş gibi bir yaşa aklından ve sağlığından kayıplar vermeden gelmişti. Çocukluğu ve gençliği Bulgaristan'da geçmiş dayımın, hatta askerliğini de orada yapmış, 1950'li yıllarda ailecek Türkiye'ye göç etmişler. Bütün göçmenlerin yaşadığı sıkıntıyı onlarda yaşamış ama çok çalışarak ayakta durmuşlar. Zaten benim tanıdığım bütün göçmenlerin ortak özelliğidir çok çalışmak. Yaşadığı gibi kimseye yük olmadan bir gün içinde uçup gitti dayım. Çocukluğumun bir parçası da onunla birlikte anılara karıştı. Perihan yengem, dayım, anneannem ve babaannem çocukluğumun özel  parçaları dayımla birlikte tamamen göç etti bu hayattan. Annem çok üzüldü, en son istediği için örüpte giydirdiği patiğe seviniyor, iyi ki istemişte yapmışım diyor. Dayım yaşlıydı ama sevilen kaç yaşında olursa olsun acı aynı acı, sadece yaş teselli oluyor. Geçen aylarda sevgili Tülin abla oğluşlarının babasını kaybetti, İlhan bey daha 50'lili yaşlarındaydı, uzun bir süre hastalığın onu nasıl bitirdiğine şahit olduk. Tülin ablanın itinalı bakımıyla o kadar yaşadığını düşünüyorum. İşte hayat böyle devam ederken, bir gün Cihan hanımı da kaybettiğimizi öğrendim. Cihan hanım, yaptığı el işlerine hayran olduğum zarif ve acılarla olgunlaşmış tam bir hanımefendiydi. Onun geceleri yayınladığı  postlarını okumadan  uyumazdım. Çok üzüldüm, yakın bir arkadaşımı kaybetmiş gibi oldum. Allah hepsine rahmet eylesin.

Çok üzüntülü bir post oldu ama yazmak iyi geldi. Bugün Soma'da ölen madencilerimizin ölüm yıldönümü. Yakınlarının acılarını düşünemiyorum. Suçluları ise serbest, vicdanları kapkara meydanlarda. Buı arada Kenan Paşa'yı anmadan geçmiyeyim. Onun için  iyi bir şey dilemiyorum, söylenecek çok şey var ama  bu kadar insanın nefretini kazanması yeter bence.

Günlerim  böyle geçti arkadaşlar. Bugün bloğuma girdiğimde gördüğüm yorumlara mutlu oldum. Bir şeyler eklemek istedim ama kayıplarımızı anmadan geçemedim işte. Son zamanlarda örgüye, dikişe yani hayatı renklendirmeye devam ettim. Onlar sonraki postlara kalsın ama söz, kısa zamanda ekleyeceğim.

Sevgilerimle...

 

 

Saksı Kılıfı da Ördüm...

Bloğuma bir süredir post eklemiyordum, bugün zamanın ne kadar hızlı geçtiğini farkettim. Dışarıda lapa lapa kar yağarken son yaptığım ve çok keyif aldığım projemi paylaşmak istedim. Örgüyü çok severim ama gereksiz olduğunu düşündüğüm şeyleri yapmamaya çalışırdım,şimdiye kadar. Son zamanlarda ise ne hoşuma gidiyorsa üşenmiyorum onu örüyorum.Saksılara kılıf örme olayını bir süredir nette görüyordum ve bir akşam otururken aklıma düştü. Çok beğendiğim bir modele başladım, ertesi gün arkadaşlarımın dalga geçmesine rağmen öğle arası devam edip, akşamına evde bitirdim. 

 En sevdiğim çiceklerden birinin saksına geçirdim.

Ne iyi yapmışım, ruh halime iyi geldi.Değişik şeyler örmek isteyenlere tavsiye ederim.Sevgilerle...