Bizim evde salon sürekli kullanılır.Eşim "en büyük misafir biziz" düşüncesiyle, ayrı bir oturma odası fikrini kabul etmemiştir.Böyle olunca salondaki koltuklarım da çabuk eskidi.Çocuklar yüzünden üstünde yapıştırıcı tarzı bir sürü leke oluştu.
Üzerlerine örtü koydum, onlar da kullanışlı olmadı.evde ufak bir çocuk varken ,değiştirmeyi de düşünemedim. Sonunda kaplatmaya karar verdim ama maliyeti çok yüksek çıktı.Bir süredir oluşan hobicilik cesaretiyle "bunu ben yapsam" demeye başladım.Önce Kocabey oğlu çarşısının alt katındaki Bursa Pazarından içinde simler olan krem ve kahverengi tonlarında kadifemsi döşeme kumaşı aldım.Metresi 14 tl ve eni 1.40m.Ben 20 metre almıştım ama 1-2 metreye daha ihtiyacım olacak gibi.
Hafta sonu çalışma başladı.Önce koltuk parçalandı.Ne çok parçası varmış.
Her parça tek tek ölçülüp, kalıbı çıkarıldı.(Bu sıcakta nasıl olduğunu siz tahmin edin!!!)
Bu kalıplara göre kumaşlar kesildi.Oturma gurubu için yaklaşık 40 parça ölçülüp,kesildi.
En zoru yan taraflar oldu.Kumaşı geçirip, zımbaladık.Ön kısımlarını ise iyi oturması için elde yaptım.
Önce ön yüze teğelleyip sonra elde diktim.
Dikiş yerlerine ince harç geçirdim.Oturma ve sırt bölümler de makinede diktim.Ve sonuç:
Hafta sonu sadece kesme işlemleri ile tek koltuk kaplandı.Parçaları ben oturttum, eşim zımbaladı.Bu arada baş parmağım da zımba telinden yara oldu.Bu iş düşündüğümden ağır geldi bana.Dün ve bugün işyerinde zor durabiliyorum, her yerim ağrıyor.Neyseki çok yoğun değiliz.Sağolsun eşim hiç yakınmıyor ama bir daha böyle bir işe gireceğimi hiç sanmıyorum.Mazoistliğe de gerek yok değil mi?
Sırada diğer parçalar var, tatile gitmeden bitirmem gerek.Biraz daha gayret, ne diyeyim...
