Ailemden kalanlar, bana hediye gelenler evimin ve işyerimin her zaman başköşesinde durur.Dekorasyona uyup uymadıklarıı önemli değildir, sadece onlara bakmak bile beni rahatlatır.Hepsinin bana anlattığı bir anısı ve hikayesi vardır..Mesela bu tahta kutu anneme Bulgaristan'daki akrabalarından hediye gelmiş, en az 40 yıllık ve büfemin başköşesinde duruyor.
Babamın yıllarca kullandığı, küçükken evde sesi hiç kesilmeyen Facit makinesi.Şimdi işyerimdeki dolabın üstünde bana bakıyor.Yaşı da benden büyüktür sanırım...
Eşimin yıllar önce İtalya'dan getirdiği kutularım.Tam bir kolleksiyoncu sayılamam ama küçük mücevher kutularını toplamaya bayılıyorum.
Sedef işlemeli kutu yine eşimin, diğer tahta kutu Tülin ablamın hediyesi, gümüş kutu ise Safranbolu gezisinden.
Çok güzelmiş kutuların nazancığım özellikle o sedefliye bayıldım, o fasit beni taaa ilk bankacılık günlerime götürdü:) şuncacık şey için bile sıraya girerdik o zamanlar bankada hesap tutturmak için.
YanıtlaSilBabam fasiti kullanmayı bana da öğretmişti Fiamma.Aslında ne kadar işlevsel ve seri bir makina..
YanıtlaSilBenziyoruz birbirimiz e değil mi canım?
YanıtlaSilHemde nasıl Tülin abla..Kalplerimiz bile karşılıklı sende aynı zamanlarda bloğuna anısı olan bir örtüyü eklemişsin.
YanıtlaSilNe güzel hepsinin bir anısı var..
YanıtlaSilİnsan eskilerden kopamıyor özelliklede biz kadınlar :)
Haklısın Güzelce, kadınlar geçmişe daha çok değer veriyor.
YanıtlaSilBende Facit makinasının sesiyle büyüyenlerdenim Nazancım, babam da işte hesapları tutturamayınca evde saatlerce hesap yaprdık facitle.Ah ne anılar canlardırdın gözümde bilsen..
YanıtlaSilSevalciğim yorumunu görünce o kadar sevindimki!..Bütün muhasebeci çocukların facit anıları vardır değilmi?Birde vergi ayındaki babların sıkıntıları...
YanıtlaSilNazancım rahmetli babacım Sümerbank müdürüydü, vergiyle sıkıntısı olmazdı ama ufacık kuruş hatası oldumu facitlerin vay haline,çevir çevir dur, bakıyım hatırlayacakmıyım döner kolu arkaya çevirince toplama, öne çevirince çıkarma yapıyordu sanırım:)
YanıtlaSil