Gençlerin aynada göremediklerini, yaşlılar bir tuğla parçasında okurlar. - Mevlana
Geçen Hafta sonu Etimesgut huzurevine yaptığımız ziyareti arkadaşlarım paylaşmıştı.İşlerim yüzünden biraz geç kaldı ama o günü birde benim gözümle görün istedim.Cumartesi öğle saatlerinde oradaydık.Bildiğiniz gibi Tülin ablanın düzenlediği bir etkinlikti.Elimizde paketlerimizle girdik içeri..
Teyzelerin ve amcaların isimlerini ne yazık ki hatırlayamıyorum.Sadece onları dinlerken bana hissettirdikleri kaldı aklımda.Bende bu şekilde anlatacağım size, Tülin abla kadar iyi bir anlatıcı olamasam da..Bu teyzeciğim nur yüzü ve güzel dualarıyla kaldı aklımda.Yüzüne yerleşmiş hüzünlü bir gülümseme ile karşıladı bizi..
Amcacığım cin gibi bakışları ve muhteşem hafızası ile etkiledi beni.90 yaşında ama yıllar ona çok acımasız davranmamış..
Teyzeciğim kapılarda karşıladı bizi, sigara içmek için dışarı kaçmış.Dileğin çok fazla içme uyarısına 'bu yaştan sonra ne farkeder' dedi.
Şükran teyzenin ismini unutmadım, bize sürekli gülümsedi ama o kadar farklı bir alemdeydi ki..
Teyzeciğim kıdemli albay eşi.Orduevinde kalamamış.2 ay önce gelmiş buraya.Oğlunu kaybetmiş,kızı ise Amerika'da.'Teyzeciğim benimde kardeşim orada' dediğimde 'kızıma gavurla evlenme dedim o beni dinlemedi ama şimdi çok mutlu ' dedi.Yatağının kenarında bir gazete, ülke gündemini yakından takip ediyor.'Bu ülke size emanet' dedi sürekli..
Bu teyzeciğim de farklı bir alemdeydi ne yazık ki.O da evlatlarını kaybetmiş,onu da en çok bu yıkmış..Teyzeciğim İstanbul'dan.Hediyemizi kabul etmedi, hiç kimseden hediye kabul etmezmiş.Örgüsünü yanlış örünce ' nazarınız değdi' dedi.Büyük halama çok benziyordu, fiziği ve huyu.Beni çocukluğuma götürdü..
Bu teyzem hep şaka yaptı bize ve her cümlesinde 'size şaka yaptım', 'sakın yanlış anlamayın'dedi..
Beni ağlatan bu teyzem oldu.90 yaşında, Samsundanmış,çok önce kaybetttiğimiz annaneme benzettim onu.Biz giderken 'gitmeyin biraz daha kalın, ben kızçemi kaybettim, çok severim kızları ' dedi..
Amcam şeker mi şekerdi.Atatürk'ü anlatırken ağlamaklı oldu..
Bu da onun köşesi.
Teyzeceğim titreyerek ayakta karşıladı bizi..Kızı küsmüş, hiç aramazmış.Bir evlat annesine nasıl küser, onu aramaz, hiç anlamam, kabul edemem...
Bizi bu kadar nazik karşılayan teyzem, kızını görse ne yapardı?
Ah !! bu teyzem, benim hayranım oldu.Sarıldı öptü, ' ne güzelsin ' dedi durdu.'Aman teyzem' dedim 'nerde güzellik'..Moral oldu bana..
Ne güzel bir çift.Yaşlılığımızda onlar gibi olmak isterim..
Bu amcama 'yetmiş beş gösteriyorsun' dedim, 'şaka yapma kızım, doksanım ben' dedi.Ama cansız gözlerine biraz ışık geldi..
Odaları da kendileri gibi güzel ve sıcacık..
Son olarak Yozgatlı amcam.Birlikte çay içtik, oraları konuştuk..
Ve günün sonunda dostlarla oturduk..
Böylece Huzurevi ziyaretimizi birde benim gözümden okudunuz.Yaşlılar için yaptığım küçücük şeyler her zaman benim hayatıma huzur ve mutluluk getirdi.Öncelikle kendi büyüklerimiz olmak üzere, onların dualarına o kadar ihtiyacımız var ki.. ve onlarında bizim aramamıza ve hatırlarını sormamıza..
Çok güzel bir yazı olmuş Nazan.Fotoğraflatı kestin mi?Nasıl yaptın?Bilsem her karede kendimi görmek zorunda kalmazdım blogda ben de :)
YanıtlaSilSevgili Nazan ne güzel anlatmışsın. Fotoğraflara tekrar tekrar bakıyorum bende mutlu oluyorum. Emeğinize sağlık.Sevgiler.
YanıtlaSilÇok tatlısınız, fazla lafa gerek yok değil mi resimler konuşuyor zaten söyleyecek söz bırakmıyor o bakışlar.Öpüyorum hepinizi canım, emeklerinize sağlık.
YanıtlaSilgönlünüze sağlık. Ne hoş bir iş yapmışsınız:)))
YanıtlaSilCanım tekrar teşekkürler sizin sayenizde hem yaşlılarımızla, hem kafede unutulmaz bir gün yaşadım:)
YanıtlaSilNazancım seni ve tabi bu etkinliği oluşturan tüm arkadaşları tebrik etmek istiyorum. Pek çoğumuzun yapsak etsek dediği şeyleri gerçekleştiriyorsunuz, müthiş bir iç huzur ve mutlulukla dönüyorsunuzdur bu ziyaretlerden. Gerçekten tebrik ederim,
YanıtlaSilDeğil mi ama Nazan. Önce büyüklerimizin duaları....
YanıtlaSil