İyi Yıllar...

MIRILDANDIKLARIM

Kırdın mı incittin mi birilerini
Kimleri kazandım, yitirdiklerim kimler.
Kendimi yeniledim mi yazdıklarımda?
Yeniden düşünmeliyim
Dostluklarımı, ilişkilerimi
Gözlerim çocukluk fotoğraflarında mı kaldı
Yitirdim mi yoksa masumiyetimi?
Borçlarımı ödedim mi?
Doğru seçtim mi soruların fiillerini?
Tırnaklarım kesilmiş, dişlerim fırçalanmış, saçlarım taranmış,
giysilerim ütülü, odam düzenli mi?
Geri verdim mi aldıklarımı:
Aşkları, dostlukları, sevgileri, güvenleri, bağları,
Kitaplara, sayfalara, satırlara borcumu ödedim mi?
Yokladım mı duygularımı
Hala sevebiliyor muyum insanları?
Ovmalı gümüşleri, bakırlarımı; cila geçmeli ahşaplarıma
ovmalı umutları
Saklı tutmalı gelecek inancını, yarınları eksik etmemeli ağzımızdan
Ey uzak akrabalarım, üvey aşklarım
Mevsim sonu dostlarım, işporta malı ayrılıklar
Arkadaş ölümleri, dost hançerleri, talan ettiğimiz zulalar
Gece telefonları, ıssız konuşmalar
Mağrur incelikler, vurgun yemiş ilişkiler
Uçurum duygusuyla yaşadığımız hayat ey
O kadar çok anlattım ki
Kendime kaldım anlatmaktan...
Bunaldım kendisiyle boğuşmasını
Başkalarında çözmeye çalışan insanlardan
Usandım sözcük oynamalarından, tılsımlı sıfatlardan,
Ofset duyarlılıklardan
Kaç zamandır duru, yalın, çalışkan, iyi insanlar özlüyorum
'içtenliğin' yada 'dünya görüşünün' kirletmediği
Kendime bir yeni yıl kartı yazarak bunları diliyorum
Aranıp duruyorum adresini yitirdiğim insanları
vitrin camlarına yansıyan yüzlerde
Bilmiyorum kalmış mıdır adresini yüzlerinde taşıyan insanlar
Hala bir umut var mıdır
Çikmaz bir sokağa benzeyen bu avare avunması vitrinlerde
Ne çıkmaz sokaktayım nede mutsuz
Sadece rüzgarlardan daha güçlü olmak istiyorum o kadar
Açık denizlerde nice yolculuklara yelken açarken
Kış güneşinin mutlu ettigi bir kedi gibi mutlu, emin, tasasız
Sere serpe ve keyifli olmak tek isteğim ve dileğim
senin ve benim , yani bizim için...

MURATHAN MUNGAN

Yılbaşı Hediyelerine devam-IV

Küçük oğlumun öğretmenleri için Öğretmenler gününde yaptıklarımı paylaşmıştım.Bu sefer onlara diktiğim cüzdanların içine koyacağım hediyelerden kaftan anahtarlıkları ekliyorum.Yıl sonu  geldiği için işyerinde işler çok yoğun.Cüzdanları dikmeyi bitiremedim, bitirnce hepsini topluca eklerim artık.

Yeni Yıl Hediyelerine Devam -III

Kalın iple yaptığım firkete atkılar..Yapılışı çok kolay ve yarım saat içinde bitiyor.Kalın ipi firkete şişine 2 kere dolayarak, farklı bir iple aradan bağlanarak yapılıyor.

Yeğenlerime yaptığım atkılardan eşimin yeğenlerine de yaptım.İki tane şirine amcalarından çok beni beklerler, bende onlara bir şeyler hediye etmeye ve sevindirmeye bayılırım.

Tabii bunlara bere ve cüzdanda eklenerek takım yapılacak...

Yılbaşı Hediyelerine Devam-II

Baykuş yastığı Tülin ablanın bloğunda gördüğümden beri yapmak istiyordum.Kalıbını da çıkardım ama bir türlü dikmek mümkün olmadı.en sonunda izinli olduğum bir güne bunu sığdırdım.Baykuş figürünü çok seven arkadaşıma yılbaşı hediyesi olacak.

Not: Aynı yastık modelini sevgili Nergiz'in bloğunda da rastladım.Onun yaptığı gibi bende kanatları önce arkadan dikmeye çalıştım.Ancak potluk yaptı, olmadı.Daha sonra Tülin ablanın söyledikleri aklıma geldi.O da kanatlarda zorlandığını, bir daha dikerse önden dikeceğini söylemişti.Bende abla sözü dinledim.Çokta iyi yapmışım, önden dikişle daha şirin oldu.

Daha sonra gözlerini biraz daha belirgin yapayım dedim ve amigurumi gözlerden kullandım.

Dekopaj,Keçe Kitap Ayıraçlarım...

Bir kaç ay önce internetten  kitap ayraçları için dekopaj resimleri indirmiştim.Ama bunları nasıl kullanacağımı bilemedim.Aklımda ince mdf tahtalara yapıştırmak vardı.Ne mümkün o boyutta tahta bulmak.Yapı marketlere bunlar için gitmeyede vakit olmadı.Lolipu'nun bloğunda keçe üzerine yapılan dekopajı görünce, neden olmasın dedim.O peçete ile yapmıştı, ben resimleri kullandım.Ama istediğim gibi olmadı .Resimler kalın keçeye tam yapışmadı.Yanları kötü durdu.Nasıl kurtarayım diye epey düşündüm ama aklımada bir şey gelmedi.Onlardan umudumu kesip, baykuş yastıklarımı dikerken, keçeleri de dikebileceğim aklıma geldi.Ve sonuç...

Yılbaşı Hediyelerine Devam-I

Yine İstanbul'a giden hediyelerimden.İki güzel yeğenim için hazırladım.Aslında çok süslü değilimdir ama kızlara yaptığım şeyleri süslemeye bayılıyorum..

Bere, daha önce öğretmenlerimize ördüğümden , bu sefer küçük keçe  çiceklerle süsledim.Atkı firkete işi, hem janjanlı hemde örmesi çok kolay.Cüzdanımız sevgili Yasemin'in bloğundaki anlatımına göre yapıldı.Yanlarına  seveceklerini düşündüğüm  birde kitap koydum.Her ne kadar çocuklar kitabı hediye olarak görmese de, her çocuğun küçük bir kitaplığı olması gerektiğini düşünüyorum.

Ahşap Kutum...

Hafta sonu bu kutuyla uğraştım.Bir kaç gün sonra yeni yıl hediyesi olarak İstanbul'a gidecek.Umarım beğenilir ve severek kullanılır....

Kabartma kısımlarında farklı bir teknik denedim.Teknik demekte doğru değil ya uydurmasyon diyelim.Resimleri krem rengi sünger kağıda yapıştırıp, kenarlarından kestim.Hamur kabartmayı denemediğim için bilemiyorum ama bu şekilde çok kolay oldu.Tabii üzerlerine dekopaj tutalı sürdüm.Bu arada verniğim bitti, akşam tekrar iyice vernikleyeceğim.

İki Güzel Etkinlik...

Bugün iki güzel etkinlikten bahsetmek istiyorum size.İlki Tülin ablamın bloğunda duyurusunu yaptığı Lösemili küçük çocuklar için bere-atkı gönderme etkinliği.İkincisi ise sevgili Yeşimin bloğunda bahsettiği ve küçük bir köydeki anaokulu öğrencileri için oyuncak etkinliği.Öğretmenlerinin dediği  gibi o çocuklarda diğer çocuklar gibi oyuncakların en güzeline layık.

Küçük bir çocuğu sevindirmek o kadar kolay ki ya da yaşlı, yalnız bir insanın içini ısıtmak.Çok çaba sarfetmek gerekmiyor, zaman ayırmak, düşünmek, birazda emek.Geçen yıl kardeşimin doğumu için Amerika'ya gitmiştim.Hastane çıkışında bir çanta verdiler ona.Mama, bez, bebek bakım kılavuzu ve gönüllü bayanların ördüğü minicik bir bere ve patik.Bunları örüp, bağışlayan bayanların buna neden bu kadar önem verdiklerini anlamamıştım, küçük sevimli bir jest olarak düşünmüştüm.Geçenlerde eski tarihli yabancı bir örgü dergisini karıştırırken bir köşe yazısı dikkatimi çekti.Burada Çocukları Koruma Organizasyonunun (the Save the Children Organization) Dünyadaki Annelerin Durumu - 2006 yılı raporuna göre her yıl dünyada 4 milyon yeni doğan bebeğin doğduktan sonraki ilk 24 saatleri içinde öldüğünü, fakat küçük bir çabayla bebeklerin hayatının korunabileceğini yazıyordu.Bu çabada bebeğin başını küçük bir bere ile sıcak tutmak.(Tabii dediğim bereler bebeklere zarar vermeyen pamuklu iplerle yapılanlar) Bunun içinde www.savechildren.org adresinden bu berelerin nasıl yapılacağının öğrenilebileceği ve bu şekilde dünyanın farklı bir yerinde bir bebek için bir fark yaratılabileceği  ifade ediliyordu.Çok şaşırdım.Bu şekilde dünyanın değişik yerlerine bebek beresi ve patik örüp gönderen bayanlar var.Ne güzel.Neyse esas konumuza gelirsek, bizde bu etkinliklerde ya da benzerlerinde yurdumuzdaki bebekler veya çocuklar için bir farklılık yaratalım ne dersiniz?

İlk keçe çalışmaları ve bir geri dönüşüm....

Yaptığım ilk keçe oyuncak.Ne yazıkki çabucak tülerdi.Keçe oyuncak yapımı için iyi biri seçim değilmiş, öğrendim.

İçine lavanta koyduğum keçeden filler..

Nazarlıklarda kullandığım, yine içlerine lavanta koyduğum kuşlar.

Kulak pamuğu kutusundan iğnedanlığa bir geri dönüşüm.

Eskiden, Çok Eskiden- Petros Markaris

Polisiye kitapları seven bir arkadaşımın tavsiye ettiği bu kitabı zevkle okudum.Aslında bazen kendime kızıyorum, çünkü polisiye kitap kültürüm genellikle Amerikan kitaplarından oluşuyor.Amerikan filmleri, Amerikan kitapları ve Amerikan hayat tarzları dayatılıyor hep.Her ne kadar bu dayatmanın bilincinde olsam da, kendi ufkumu açmak için gerekli araştırmaları yapmamak ve kolaya kaçmak doğru değil benim için.Neyse, bu kitabı okumak ve yazarı tanımak, bu konuda eksikliklerimi ve yanlışlarımı tekrar hatırlattı bana.Petros Markaris ünlü bir polisiye yazarı.Heybeliada'da doğmuş, Yunanistan'da büyümüş İstanbullu bir Rum.Kitapta kahramanı Komiser Haritos, eşiyle geldiği bir İstanbul gezisinde, İstanbul'da peş peşe işlenen cinayetlerin bir ucu Yunanistan'a ve Yunanlılara dayanınca, Türk polisiyle işbirliği yapmak zorunda kalıyor. Uzun yıllar önce Türkiye'de yaşayan, sonra yaşamını Yunanistan'da sürdüren yaşlı bir bayan, hayatının sonuna yaklaştığı sırada İstanbul'a geri döner ve geçmişte ona ve sevdiklerine kötülüğü olan kişilerden intikam almaya başlar.Yazar bu cinayetle, İstanbul Rumlarını, 6-7 Eylül olaylarını ve Varlık Vergisi sonucu yaşadıkları dramı ustalıkla anlatmış.İki toplumun farklılıklarını, benzerliklerini ve İstanbul'u o kadar güzel inceleyip, yansıtmışki .Çok büyük bir zevkle okudum, şimdi sıra yazarın diğer kitaplarında.Mutlaka okunmalı listesinde en başa kondular.

Tekrar tekrar yenilenen saat..

Hafta sonu ne zamandır yenilemek istediğim saate takıldı gözüm..Tamam dedim, bunun değişme zamanı geldi.Şaka bir yana şimdiye kadar iki farklı şekle girdi kendisi.İlk halinde yanlarına taşlar yapıştırmıştım.Sonra beğenmedim, yapıştırıcıdan dolayı zeminde bozulunca, bu sefer kağıt ve tutkalla şekiller verip, boyadım.Bir iki senedir böyle kullanıyordum ama içime çokta sinmemişti.Zemin bozuk olunca, kapatmak için bende kumaşla kaplamayı düşündüm.Bunun için önce çevresine sillikonla iki kat elyaf yapıştırdım.

Daha sonra üstünü sevdiğim bir kumaşla kapladım.Kenarlara kurdeleler yapıştırdım.Bu halini daha çok sevdim.

Gel pisi pisi...

Amigurumi forumda sevgili Eda'nın tarifi ile ördüğüm kedicik..Ne yazıkki yüzü istediğim gibi olmadı, kulaklarda fazla büyük..Yüzünü bir ara tekrar çalışacağım, şimdilik böyle kalsın...

Asi Melekler...

Çok hevesle alıp, merakla okumaya başladığım ama umduğumu bulamadığım bir roman oldu benim için.Melekler ve Şeytanlar romanına benzediğini düşünmüştüm ama farklı bir roman çıktı karşıma. Lanetlemiş meleklerin soyundan gelen yarı insan Nefiller, onları engellemeye çalışan Melekbilimciler ve tekrar tekrar göze sokulan Hiristiyanlık efsaneleri.Macera ve heyecan çok az, sonuç kısmında Evangelin'in değişimi ise fazla abartılı.Her ne kadar dünyada çok satılan kitaplar arasında da olsa, benim için bitirmeye çalıştığım sıkıcı ve gereksiz bir kitap oldu...

Sevgiliden...

Mesaj alındı...

Yıllar Geçip, Gidiyor...

BEN SANA MECBURUM

Ben sana mecburum bilemezsin 
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum 
Büyüdükçe büyüyor gözlerin 
Ben sana mecburum bilemezsin 
İçimi seninle ısıtıyorum. 

Ağaçlar sonbahara hazırlanıyor 
Bu şehir o eski İstanbul mudur 
Karanlıkta bulutlar parçalanıyor 
Sokak lambaları birden yanıyor 
Kaldırımlarda yağmur kokusu 
Ben sana mecburum sen yoksun. 

Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur 
İnsan bir akşam üstü ansızın yorulur 
Tutsak ustura ağzında yaşamaktan 
Kimi zaman ellerini kırar tutkusu 
Bir kaç hayat çıkarır yaşamasından 
Hangi kapıyı çalsa kimi zaman 
Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu 

Fatih'te yoksul bir gramofon çalıyor 
Eski zamanlardan bir cuma çalıyor 
Durup köşe başında deliksiz dinlesem 
Sana kullanılmamış bir gök getirsem 
Haftalar ellerimde ufalanıyor 
Ne yapsam  ne tutsam nereye gitsem 
Ben sana mecburum sen yoksun. 

Belki haziran  da mavi benekli çocuksun 
Ah seni bilmiyor kimseler bilmiyor 
Bir şilep sızıyor ıssız gözlerinden 
Belki Yeşilköy'de uçağa biniyorsun 
Bütün ıslanmışsın tüylerin ürperiyor 
Belki körsün kırılmışsın telaş içindesin 
Kötü rüzgar saçlarını götürüyor 

Ne vakit bir yaşamak düşünsem 
Bu kurtlar sofrasında belki zor 
Ayıpsız   fakat ellerimizi kirletmeden 
Ne vakit bir yaşamak düşünsem 
Sus deyip adınla başlıyorum 
İçim sıra kımıldıyor gizli denizlerin 
Hayır başka türlü olmayacak 
Ben sana mecburum bilemezsin. 
Attila İLHAN
Tarih:07.12.1989

Mekan:Anadolu Üniversitesi
            Elektrik-Elektronik Mühendisliği Bölümü
            Eskişehir
Yer:EMD Defterinin arka sayfası....
Mesaj:Sevgiliye....

İstanbul Hatırası...

Aslında bu romanı okuduğum çok oldu ama bir süredir hiç kitap eklememişim bloğuma.Ne yazık, benim en önemli hobim kitaptır aslında.Bazen günlerce el işi yapamam ama mutlaka her gece kitap okurum.Büyük oğlumda alıştı, yatmadan önce bir saat yatakodasında kitap okuyoruz onunla.O henüz fantastik romanlardan başka romanlara ilgi göstermiyor ama ben bunun değişeceğini düşünüyorum..Ne de olsa bende okumayı ağabeyimin Mandrake ve Kızılmaske çizgi romanları ile sevmiştim..Daha sonra Milliyet Çocuk dergisinin içindeki çizgi romanlarla gelişti okuma sevgim.Kemalettn Tuğcu romanları ile ağladım, Enid Blyton'un Afacan Yediler romanları ile maceradan maceraya sürüklendim..O dönemden başlayan Polisiye roman tutkum hiç bitmedi.Şimdi aynı okuma sevgisini oğluma aşılamaya çalışıyorum, eğer becerirsem ona en güzel mirasım bu sevgi ve kitaplarım olur sanırım.Gelelim romana.Bence bu sefer polisiye yazmamış Ahmet Ümit.Daha çok İstanbul'un tarihi ve tarihi yerleri.Cinayetler geri planda kalmış ve iyi kurgulanmamış. Kitabın başında katili buldum, kalanı ise sanat tarihi dersi gibiydi..Ama yine de keyifle okudum.Yazarın bütün kitapları içinde bence en güzelleri ilk yazdığı romanlar.Patasana, Kavim ve Kar Kokusu gibi...

Şah&Sultan...

İskender Pala'nın bu romanını severek okudum.Anlatımı naif, konu bilindik olduğu halde ilginç.Ortaokul yıllarında babamın kitaplığından alıp okuduğum Feridun Fazıl Tülbentçi'nin "Yavuz Sultan Selim Ağlıyor" romanını hatırlattı bana.Divan Edebiyatı ekseninde kitaplar yazan İskender Pala'nın okuduğum ilk romanı.Divan Edebiyatını hiç sevememiştim lisede.Deve yürüyüşü kalıbına göre yazılan şiirlerin ezberletildiği bir dersi nasıl sever insan.Ne kadar haksızlık etmişim..Aslında  öğretmenimiz yaptığı işi seven eski bir hocaydı ama biz o ruhu hissedemedik.Aynı tarih dersinde olduğu gibi...O yıllarda bana tarihi sevdiren babamın kitaplığındaki bu romanlar oldu.Divan edebiyatına ise Oğuz Atay'ın Tutunamayanlar romanıyla ilgi duymaya başladım. Bu romanda çok sevdiğim Divan ve  Halk edebiyatı ile tarihin  içiçe geçtiği, özenle yazılmış güzel bir roman, tavsiye ederim....

Yeşil Başlı Gövel Ördek, Uçar Gider Göle Karşı

Her ne kadar yeşil başlı olmasakta, örerken bana bu şarkıyı anımsattı..Amigurumi forumdan Eda'nın anlatımını biraz değiştirerek ördüm..Ateş böceğime yeni yıl hediyesi olacak...

   Ne zevkliymiş oyuncak örmesi..Ben bu işi çok sevdim...