Anısı Olanlar-III

Bu postla bende anısı olanları ve hikayeleri kısmını bitiriyorum.İşte onlar...

Benim doğduğum eski şehirde insanlar her hafta banyo için hamamlara giderdi..Hamamlar haftanın iki günü bayanlara özel olurdu.O günlerde bayanlar sabahın altısında kalkar,hamama giderdi.Bizde ise ritüel biraz farklı olurdu.Babaannem, annem ve kardeşler her ay öğlene doğru arabayla hamama giderdik.Rahmetli babaannem o şehrin yerlisiydi ve her hamama gittiğinde gümüş tasını hiç unutmazdı, bir de bir kalıp beyaz sabun..Eski kadınlar annelerinden gördükleri seronomiyi tekrarlardı.Hamamda saatlerce kalınırdı.Çocukluğumdan hiç unutmadığım, sıcaktan bunalıp araya çıktığımızda içtiğimiz buz gibi Çamlıca gazozlarıdır.Bu gazozlara hamam gazozu denir, hamam dışında da çok içmezdik.Bizim favorimiz Uludağ gazozuydu ki ,hala en sevdiğim gazozdur.Hamamlarda özel banyo tutulur, bazen havuza gidilirdi.Babaannem yıkanırken o kaynar suya soğuk karıştırmaz, biz nasıl dayandığını anlayamazdık.Hamamdan dönüldüğünde ise en güzeli annemin acele ile yaptığı o güzel yemeklerdi.Yıllar geçti, biz büyüdük, hamama gitmek istemedik.Babaannaem, annemle gitti.Şimdi gitmek istiyorum ama ne mümkün.Eski şehrimi ziyaret ettiğim o kısa sürelerde ne annemle hamama gitmeye fırsat var, ne de babaannem ve kardeşlerim.Herkes bir yere dağılmış, elimizde kalan bizi bağlayan anılar..İşte anılardaki bu hamam tası rahmetli banaanneme ait.Gümüş, oymalı bu tasları  eskiden kız çeyizine koyarlarmış.Bir küçük bilgi daha, eski şehrin eski kadınları bu tasları hamamda kavga ederken de sık sık kullanırmış...

Porselen tabaklarım büyük halamdan.Vefat ettiğinde lisedeydim.İnce zevkleri olan hoş bir kadındı..Bu komposto takımıda yıllar sonra bana kaldı.Ne yazıkki taşınma sırasında büyük kasesi kırıldı.İçim cız etti.Üzerindeki desenler ne kadar ilginç, hepsi farklı bir film karesi gibi...