Dikiş makinemi aldığım 2 seneyi geçti...Bu süre içinde birbirimiz ile ara ara bakıştık...Ama ben bir türlü
cesaret edip, dikmeyi öğrenemedim..Aslında annem çok güzel dikiş diker, küçükken kıyafetlerimizi (kaban dahil) o dikerdi...O dönemlerde ablam makinede dikmeyi öğrendi ama ben hiç başlayamadım...En sonunda geçen ay bir heves makinemin başına geçtim. İlk işim Tülin ablamla aldığım kumaştan mutfak perdelerini dikmek oldu...Sırada hep özendiğim kumaş çantalar vardı...Tiryaki'nin bloğunda gördüğüm kumaşlardan alıp, internetten araştırma yaptım...Ve sonuçta ilk makyaj çantası denemem...İçi kırmızı kumaş ama ben acemi olduğum için içinin resmini çekmemişim..Sırada farklı bir tane daha var..
Etiketler Tülin ablamın sürpriz doğum günü hediyesi...Bir süredir düşünüyordum ama o bütün inceliği ile önceden benim için yaptırmış..Uğur böceği logomda unutulmamış...Teşekkür ederim Tülin abla...Hayatımdaki az ve öz insanlardan olduğunu tekrar söylemek istedim sana...
Canımsın.
YanıtlaSilPeki neden Ingilizce? Dis pazarlara acilma plani mi var?
YanıtlaSilGerçekten neden İngilizce oldu?Biz bunu düşünmedik hiç...Genelde böyle olduğu için herhalde...
YanıtlaSilllk deneme ise gerisi nasıl olur kimbilir ellerinize emeğinize sağlık.
YanıtlaSilSevgiyle kalın...
Önemli olan başlamak zaten Nazancım, ortaya birşeyler çıktıkça insan aşka geliyor, hele böyle zevkli zevkli süslemelerle birleşince, dikilenler bir başka güzel :)Mutfak perdelerini kaçırdım mı? Ne güzel bir hediye, zevklidir, düşüncelidir Tülinim...
YanıtlaSilTeşekkür ederim Belgin...Fermuar kısmında hatalarım vardı...
YanıtlaSilİkincisinde düzelttim..
Mutfak perdelerimin resmini henüz koymadım Banu...Daha sonra onları da ekleyeceğim..Hediyeme gelince hayatımda aldığım en zarif olanlarından...