Alaşehir...

Antik Philadelphia Kenti’nin üstüne kurulu olan bu güzel ilçeye yıllardır her yaz gidiyoruz.( Philadelphia Türkçede 'Kardeş sevgisi' anlamına geliyor ). Uçsuz bucaksız bağları, eski ve şirin dükkanların olduğu çarşısı, kesikli pidesi, Avşar Barajı, çeşit çeşit üzümü ve illede Sarıkız madensuyu.Eşimin memleketi ama en az onun kadar ben de sevmişim demekki bu yöreyi. Bu sene hep uzaktan gördüğüm Kilise kalıntılarını  gezmek istedim ama müze kapalıydı, ben de dışarıdan fotoğraflarını çektim.Alaşehir pek çok tarihi esere sahip.Bunlarda en önemlisi Toptepe mahallesinde bulunan  M.S. VI. yüzyıla ait St. Jean Kilisesi .Havarilerden Ioannes adına yapılan kilise, Ege Bölgesi’ndeki Hıristiyanlığın ilk çağlarına ait yedi kiliseden biri. 

Sağlam ayaklardan Kilise'nin zamanında ne kadar ihtişamlı olduğu anlaşılıyor.

Eşim küçüklüğünden arkadaki ayaklardan birinde taşa kazılı  Hz.İsa'nın resminin olduğunu hatırlıyor.Ne yazık ki gösterdiği yerde resmi göremedik.

Kilise'nin tarihi önemi son yıllarda anlaşılmış.

Kilise'nin karşı tarafından 1390 yılında yapılan Yıldırım Beyazıt camii yer alıyor.Zaten Alaşehir de Yıldırım Beyazıt tarafından bu tarihlerde Osmanlı topraklarına katılmış.

Şadırvanı ve bahçesi o kadar havadar ve güzel düzenlenmiş ki. Ben eski camileri çok seviyorum.İnsana her daim hayal ettiği  huzuru hissettiriyor.

Üzüm Bağlarını çekmeden olmaz.Üzüm taneleri güneşin altında altın damlalar gibi.Bağların bir kısmının üstüne naylonlar serilmiş.Böylece üzüm daha geç olgunlaşıyor.Bir öğleden sonra Kula'ya gitmek için dağı tırmanırken, güneşin ovadaki bağlarda oynadığı renk oyunu, denizi hatırlattı bize...