Vedat Sakman Dinlemek ve Yeni İşler....

Bu sabah yine bembeyaz bir Ankara sabahına uyandık.Çocuklar sabırsızlıkla bekledi ama okullar yine tatil olmadı. Bizde belki idari tatil olur dedik.O da olmadı.Herkes mutsuz sabah sabah yollara döküldü..

Şimdi işyerinde Vedat Sakman'ı dinliyorum.Bu hafta hissedemediğim huzuru, onun yumuşak yorumu hissettiriyor bir tek.

Stresle başetmem lazım, biliyorum.Yeni elişlerine başlıyorum, onlarda bir süre oyalıyor.Bitki çaylarından içiyorum, onların da fazla tüketimi karaciğeri zorluyor.En iyisi yürüyüş, kar izin vermiyor.Spor yapmak ise bir disiplin işi.Bir süre yapıyorum, sonra zor geliyor.Kişisel gelişim kitapları ise taş gibi ağır geliyor bana, onu yap , bunu yapma cümleleri hep tersini yapma isteği uyandırıyor.Kendimi bir dönme dolaba binmişim gibi hissediyorum, inmek mümkün değil.Çünkü hep yapılması gereken işler ve bakılması gereken oğluşlar var. Bir şeyleri fazla bilmek iyi bir şey midir, günü yaşamadan geleceğe ilişkin kurgular stresi arttırmaktan başka ne işe yarar?Ya da dürüst olmak, cesur olmak, bildiğinde diretmek, kendine ve bilgine güvenmek sadece erkekler için mi geçerlidir?Sorular uzar gider ve yeni pazartesiler başlar..

Anladığınız üzere arkadaşınız bu sıralar bunalım takılmakta.Onun stresle başetmesinin en güzel yolu dostları, onlarla geçirilen saatler ve onlardan alınan tavsiyeler.Sonuçta herkes bu yollardan veya benzerlerinden geçiyor.Buraya kadar dayandıysanız yazımı yeni başladığım el işimle tamamlayayım.Bu şalı Tülin abla da beğenmiştim, o da sağolsun bana başladı.Rengi ve modeli güzel değil mi?

Not: Unutmadan 40 yaşıma kadar sadece gölge yaptırdığım sarı saçlarımı kızıla boyattım.Kendimi biraz da olsa canlanmış hissediyorum...))